இந்து சமயம்

நாரதர் பகுதி-12

Unknown 0 ஆன்மீக கட்டுரைகள், நாரதர் மகிமைகள் 12:54 AM

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
நாரதர் பகுதி-12<img src="http://img1.dinamalar.com/kovilimages/news/TN_110032000000.jpg" /> திருப்பரங்குன்றத்தில் நிலையாக இருக்கும் தகுதி பெற்றாலும், நாரதர் தன் சர்வலோக பயணத்தை தொடர்ந்து நடத்தினார். ஒருமுறை அவர் வைகுண்டம் சென்றார். அப்போது திருமாலும், லட்சுமியும் அந்தரங்கமாக ஒரு தனியிடத்தில் பேசிக் கொண்டிருந்தனர். நாரதரைக் கண்டதும் லட்சுமி வெட்கப்பட்டு, உள்ளே சென்றாள்.நாரதருக்கு கோபம் வந்து விட்டது. எம்பெருமானே! பாற்கடல் நாயகனே! நான் லட்சுமி தேவியாரை தாயாக நினைக்கிறேன். அவரை தாயார் என்றே உலகத்தினர் போற்றுகின்றனர். நானும் அப்படி எண்ணியே தங்கள் தனித்திருக்கும் அறைக்கு வந்தேன். மேலும் நான் கோபத்தை அடக்கியவன். மாயையை வென்றவன் (முற்றும் துறந்தவன்). ஒரு துறவியான என்னால், லட்சுமி தாயாரை தவறான கண்ணோட்டத்தில் பார்க்க இயலுமா? அவர்கள் இப்படி நடந்து கொண்டதால் என் இதயம் வலிக்கிறது, என்றார். நாராயணன் சிரித்தார். நாரதா! நீ ஆசையைத் துறந்தவன் என்கிறாய். துறவிகளாலும் ஆசையைத் துறக்க முடியாது. கடவுளர்களாலேயே ஆசையைத் துறக்க முடியவில்லை எனும் போது, நீ எப்படி ஆசையைத் துறந்தவன் என்று சொல்கிறாய். உன் எண்ணம் தவறு. வா என்னோடு! நான் உன்னை ஓரிடத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறேன். நீ ஆசையைத் துறந்தவனா என்பதை நீயே உணர்ந்து கொள், என்று சொல்லி அழைத்துச் சென்றார். அவர்கள் பூலோகம் வந்தனர். ஒரு குளத்தின் கரைக்கு சென்றனர். நாராயணன் நாரதரிடம், நாரதா! இந்த குளத்து நீர் பால் போல் தெளிவாக இருக்கிறதல்லவா? என்றார். ஆம்...பிரபு! இதைப் பார்த்தவுடனேயே நீராட வேண்டுமென தோன்றுகிறது, என்றார் நாரதர். அதற்கென்ன! நான் காத்திருக்கிறேன். நீ நீராடி விட்டு வா, என்றார் நாராயணன். நாரதர் தன் வீணையை கரையில் வைத்து விட்டு, குளிக்க தண்ணீரில் இறங்கினார். மூழ்கி எழுந்தார். இப்போது அவரது உருவம் மாறிவிட்டது. ஆம்...பெண்ணாக மாறி விட்டார். நாரதராக இருந்து நாரதியாக மாறிவிட்ட அவர், கரைக்கு வந்தார். தன்னைப் பார்க்க வெட்கமாக இருந்தது. கரையில் இருந்த துணியால் உடலை மறைத்துக் கொண்டு நின்றார். சுற்றுமுற்றும் பார்த்தார். நாராயணனைக் காணவில்லை. அவரது வீணையும் கரையில் இல்லை. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவர் நாரதர் என்பதே தெரியாமல் போயிற்று. பழைய நினைவுகள் மறக்கவே, அழகே வடிவாக வெட்கத்துடன் நின்று கொண்டிருந்தாள் நாரதி. அப்போது அந்நாட்டின் மன்னன் தாலத்துவஜன் அங்கே வந்தான். தனியே ஒரு பெண் சொக்கும் அழகுடன் நிற்பதைப் பார்த்த அவன், அழகுத்திலகமே! நீ யார்? இப்படி ஒரு அழகியை நான் இதுவரை பார்த்ததில்லையே! திருமண எண்ணமே இல்லாத எனக்கு, உன்னைப் பார்த்ததும் அந்த ஆசை வந்து விட்டது. நீ எந்த நாட்டைச் சேர்ந்தவள் சொல். உடனே உன் பெற்றோரிடம் பெண் கேட்க ஆள் அனுப்புகிறேன், என்றான். மன்னா! நான் யார் என்பதே எனக்குத் தெரியவில்லை. எனக்கு தாய், தந்தை, உறவினர்கள் யாருமே இல்லை. எப்படி இந்த இடத்துக்கு வந்தேன் என்தும் புரியவில்லை. இருப்பினும், எனக்கொரு துணை தேவை என்பதால், உம்முடன் வருகிறேன். உம்மை மணந்து கொள்ள சம்மதிக்கிறேன், என்றாள். தடபுடலாக கல்யாணம் நடந்தது. தம்பதிகள் நீண்டகாலமாக குடும்பம் நடத்தி 60 குழந்தைகளைப் பெற்றனர். அறுபது பேருக்கும் திருமணம் செய்து வைத்து பேரன், பேத்திகளுடன் விளையாடி மகிழ்ந்தனர். இதனிடையே தாலத்துவஜன் மீது எதிரிகள் படையெடுத்தனர். தாலத்துவஜன் தன் மகன்கள், பேரன்களுடன் போருக்குச் சென்றான். கடும் சண்டை நடந்தது. சண்டையில் தாலத்துவஜனின் மகன்கள், பேரன்கள் ஒருவர் கூட மிஞ்சவில்லை. எல்லாரையும் எதிரிநாட்டவர் அழித்து விட்டனர். தாலத்துவஜன் மட்டும் திரும்பி வந்தான். நாடும் போய் விட்டது. உறவுகளும் இறந்து விட்டனர். நாரதி கதறியழுதாள். தான் பெற்ற மக்களையும், தன் மக்கள் பெற்ற மக்களையும் இழந்த அவள் அடைந்த துன்பத்திற்கு அளவே இல்லை. அப்போது திருமால் அவள் இருந்த இடத்துக்கு முதியவர் வேடமிட்டு வந்தார். நாரதி! ஏன் அழுகிறாய்? நீ அழுவது யாருக்காக? உன்னோடு இருந்த அந்த சொந்தங்கள் நீ அழுவதால் வந்து விடுமா? அந்த சொந்தங்கள் ஒருநாள் போய்விடும் என்ற விஷயம் உனக்கு தெரிந்தது தான். நீ ஏன் அவர்கள் மீது பற்று வைத்தாய். ஆசை தானே! நீயும், அவர்களும் கடைசிவரை இருப்பீர்கள் என்ற மாயை தானே உன் கண்ணை மறைத்தது! நீ இந்த பூமிக்கு யாரையும் கொண்டு வரவும் இல்லை. அவர்கள் உன்னை விட்டு போகவும் இல்லை. எங்கிருந்தோ வந்தார்கள், எங்கேயோ போய்விட்டார்கள், என்றார். நாரதிக்கு புரிந்தும் புரியாதது போல் இருந்தது. மறுநாள் அவள் தான் முதலில் குளித்த குளத்துக்கு வந்தாள், அதில் மூழ்கி எழுந்தாள். நாரதராக மாறிவிட்டாள். தாலத்துவஜன் ஓடி வந்தான். தன் மனைவி ஆணாக...அதிலும் தேவலோக இசைஞானி நாரதராக மாறியது கண்டு திகைத்தான். தன் மனைவியைக் காணவில்லையே என அழுதான். அப்போது நாராயணன் அங்கே வந்தார். அன்பனே! நீ அழுவதில் அர்த்தமில்லை. அவள் எப்படி வந்தாள் என்பது கூட உனக்குத் தெரியாது. எங்கிருந்தோ வந்த தாய், தந்தை பெயர் தெரியாதவளை மணந்தாய், குழந்தைகளைப் பெற்றாய். இப்போது அவள் மறைந்து விட்டதும் அழுகிறாய். அவள் வந்த இடத்திற்கே திரும்பப் போய்விட்டாள் என்று நினைக்க உன் மனம் ஏன் கூசுகிறது? என்றார். அந்த மன்னன் மனம் தெளிந்து ஊர் திரும்பினான். நாரதர் பிரம்மலோகம் சென்றார். பிரம்மன் அவரிடம், குழந்தாய் நாரதா! உன்னை நீண்ட நாளாகக் காணவில்லையே! எங்கே இருந்தாய் இத்தனை நாளும்! என்றார்.</div>

நாரதர் பகுதி-12

நாரதர் பகுதி-12 திருப்பரங்குன்றத்தில் நிலையாக இருக்கும் தகுதி பெற்றாலும், நாரதர் தன் சர்வலோக பயணத்தை தொடர்ந்து நடத்தினார். ஒருமுறை அவர் வைக...

நாரதர் பகுதி-11

Unknown 0 ஆன்மீக கட்டுரைகள், நாரதர் மகிமைகள் 12:53 AM

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="content clearfix" style="background-color: white; font-family: SooriyanDotCom, Sooriyan, Arial, Tahoma !important; font-size: 1.3em; line-height: 1.3em; margin: 0px; min-height: 3em; overflow: hidden; padding: 0px; text-shadow: 0px 0px 0px !important;">
<div style="margin: 0px; padding: 0px;">
நாரதர் பகுதி-11<img src="http://chinnuadhithya.files.wordpress.com/2014/01/download12.jpg?w=474" /> முருகப்பெருமானே! மன்னிக்க வேண்டும். என் கிரகம் அப்படி! நான் எங்கு போனாலும், கலகத்தை மூட்டுபவன் என்றே என்னை எண்ணுகிறார்கள். நான் தற்செயலாகத்தான் சீதனம் பற்றி கேட்டேன். தாங்கள் உலகாளும் சிவமைந்தர். தங்கள் வீட்டுக்கு வந்துள்ள மாதரசியை யாரேனும் குற்றம் குறை சொல்லி விடக்கூடாதே என்பதற்காகத்தான் சீதனம் பற்றி கேட்டேன். நான் வந்த விஷயம் வேறு, என்றார். மிரள விழித்த தெய்வானையை கடைக்கண்ணால் பார்த்த முருகப்பெருமான், தெய்வானை, கலங்காதே. இந்த நாரதன், என் விஷயத்தில் இளமையிலேயே விளையாடி முடித்து விட்டார். சொல்லப்போனால், அவரால் தான் இது போன்ற குளிர்ந்த மலைகளில், உயர்ந்த இடத்தில் நான் இருக்கிறேன். அந்த வரலாறு உனக்குத் தெரியுமா? என்றார். தெய்வானை உதடுகளை சுளித்து, தெரியாதென அபிநயம் செய்தாள். முருகன் நாரதரிடம், நாரதரே! நான் ஞானப்பழமான கதையைத் தெய்வானையிடம் சொல்லும், என்றார். நாரதர் தெய்வானையிடம், அம்மையே! ஒரு காலத்தில் ஆசையை வேரறுக்கும் பழம் ஒன்று எனக்கு கிடைத்தது. அதை ஞானப்பழம் என்பர். அதை சிவபெருமானுக்கு அர்ப்பணித்து பின்னர் பிரசாதமாக உண்ணுவதற்காகக் கொண்டு சென்றேன். சிவபெருமானுக்கு அதை அர்ப்பணித்தேன். அப்போது குழந்தையாக இருந்த உன் கணவனும், உனது அத்தான் விநாயகனும் ஓடோடி வந்து தந்தை முன்பிருந்த பழத்தை எடுத்தனர். இருவரும் பழத்தை பிடுங்க சண்டைபோட்டனர். உன் மாமியார் உமாதேவியார் அவர்களைத் தடுத்து, ஆளுக்கு பாதியாக பிரித்து தருகிறேன், என எடுத்துக்கொண்டார். சிவபெருமானோ, உமாதேவியாரை தடுத்து விட்டார். உமா! இது தோற்றத்தில் தான் மாங்கனி போல் இருக்கிறது. இதை ஒருவர் தான் சாப்பிட முடியும். இதை வெட்டுவது, பங்கு போடுவது எல்லாம் கூடாது, என்றார். பழத்தை மூத்தவருக்கு கொடுப்பதா! அல்லது இளையவனுக்கு கொடுப்பதா என்ற குழப்பம் ஏற்பட்டது. எல்லாரும் ஆவலுடன் நோக்கிக் கொண்டு இருந்தோம். இந்த நேரத்தில் உன் மாமனார் ஒரு போட்டியை அறிவித்து விட்டார். உன் கணவனும், விநாயகனும் போட்டியிட வேண்டும். யார் உலகத்தை முதலில் சுற்றி வருகிறீர்களோ, அவருக்கே பழம், என்றார். உன் கணவன் தேவமயிலில் ஏறி வேகமாகச் சென்று விட்டான். உன் அத்தான் விநாயகனுக்கோ பெருச்சாளி வாகனம். அதில் பயணம் செய்தால் தாமதமாகுமே! ஆனால், புத்திசாலிகள் எந்தச் சூழலிலும் வெற்றி பெறுகிறார்கள். தாயே! தந்தையே! நீங்கள் தான் என் உலகம் என்று பெற்றவர்களைச் சுற்றி வந்து பழத்தைப்பெற்றான்.இதன்மூலம் உன் கணவன் மாபெரும் அந்தஸ்து பெற்றான். அவனையே ஞானப்பழம் என்று விநாயகன் உலகத்துக்கு அறிவித்தான். ஏனெனில், மூத்தவன் பொருளைப் பெற்றுக் கொண்டான். இளையவனோ, மூத்தவனுக்காக பொருளை இழந்தான். பிறருக்காக தனக்கு உரிமைப்பட்ட பொருளை தியாகம் செய்பவனே ஞானி. இவ்வகையில், ஞானப்பழமான உன் கணவனை உயர்ந்த இடத்தில் வைத்து தேவர்கள் பார்த்தனர். அதன் விளைவாகவே, அவன் உயர்ந்த மலைகளிலே காட்சியளிக்கிறான். குன்றுகள் எல்லாம் இந்த குகனின் இருப்பிடமாயிற்று. இவனது பெருமைகளை வரிசைப்படுத்தி பாட நக்கீரன் ஒருவரால் தான் முடியும். அவர் பொற்றாமரைக் குளத்தில் சிவபெருமானின் கருணை ஒளி தாங்காமல் மூழ்கிக் கிடக்கிறார். அவரை திருப்பரங்குன்றத்திற்கு வரவழைத்து, முருகனின் புகழை வரிசைப்படுத்தும் ஆற்றுப்படை என்னும் நூலை இயற்ற செய்ய உள்ளேன். அதற்காகவே இங்கு வந்தேன், என்றார். தெய்வானை மகிழ்ந்தாள். இதன் பிறகு நக்கீரர் செண்பகப்பாண்டியனின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க பொற்றாமரை குளத்தில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டார். அவர் திருப்பரங்குன்றம் வந்தார். தன் வெப்பம் நீங்க சரவணப்பொய்கை என்ற குளத்தில் நீராடினார். உடலும் மனமும் குளிர்ந்திருந்த வேளையில், அந்த குளத்தின் கரையில் இருந்த ஒரு மரத்தில் இருந்து இலைகள் உதிர்ந்து தண்ணீரில் விழுந்ததைக் கண்டார். அவற்றில் தண்ணீரில் பாதியும், தரையில் பாதியுமாக விழுந்த இலைகள் தண்ணீருக்குள் இருந்த பகுதி மீனாகவும், தரையில் இருந்த பகுதி பறவையாகவும் மாறி அங்குமிங்குமாக இழுத்து துடித்துக் கொண்டிருப்பதையும் பார்த்தார். இந்த அதிசய உயிரினம் ஆச்சரியப்படுத்தினாலும், பரிதாப உணர்வையும் ஏற்படுத்தியது. அவர் அந்த உயிரினத்தை எடுத்து, மீனையும், பறவையையும் தனித்தனியாகப் பிரித்து உயிர் பிழைக்க வைக்கலாம் என நினைத்து கிள்ளியெடுத்தார். ஆனால், அவை பரிதாபமாக இறந்தன. இதையடுத்து நாரதரின் அறிவுரைப்படி, முருகனின் படைவீரர்கள் சரவணப் பொய்கையின் காவலர்கள் போல் வேடம் தரித்து வந்து, ஓய்! நீர் பல உயிர்களைக் கொன்று விட்டீர். உம்மைக் கைது செய்கிறோம், என்றனர்.பொற்றாமைரையில் இருந்து தப்பித்தோம். இதென்ன கொடுமை. இப்போது நன்மை செய்யப் போய் சிக்கலில் மாட்டிக் கொண்டோமே! என்றவரை திருப்பரங்குன்றம் மலையில் உள்ள குகையில் சிறைவைத்தனர்.முருகா என்னைக் காப்பாற்று! என்ற நக்கீரர் மன முருகி பாட ஆரம்பித்தார். அந்த பாடல்களை ரசித்த முருகன். அவருக்கு காட்சியளித்து விடுதலை செய்தார். அவர் பாடிய பாடல்களே திருமுருகாற்றுப்படை எனப்பட்டது. முருகன் நாரதரிடம், அன்பரே! ஆற்றுப்படை என்ற நூலை இயற்றியதன் மூலம் என் பெருமை என்றும் நிலைத்திருக்கும் வகையில் செய்தீர். சூரர் களைப் பற்றிய தகவலை அவ்வப்போது கொடுத்து, அவர்களை வெற்றி கொள்ள வகை செய்தீர். எனவே, இத்தலத்தில் என்னருகில் இருக்கும் பாக்கியத்தை தந்தேன், என்றார்.</div>
<div style="color: #105289;">
 </div>
</div>
</div>

நாரதர் பகுதி-11

நாரதர் பகுதி-11 முருகப்பெருமானே! மன்னிக்க வேண்டும். என் கிரகம் அப்படி! நான் எங்கு போனாலும், கலகத்தை மூட்டுபவன் என்றே என்னை எண்ணுகிறார்கள்...

நாரதர் பகுதி-10

Unknown 0 ஆன்மீக கட்டுரைகள், நாரதர் மகிமைகள் 12:33 AM

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="content clearfix" style="background-color: white; font-family: SooriyanDotCom, Sooriyan, Arial, Tahoma !important; font-size: 1.3em; line-height: 1.3em; margin: 0px; min-height: 3em; overflow: hidden; padding: 0px; text-shadow: 0px 0px 0px !important;">
<div style="margin: 0px; padding: 0px;">
நாரதர் பகுதி-10<img src="http://chinnuadhithya.files.wordpress.com/2014/01/download12.jpg?w=474" /> உலகில் பிறந்த ஒவ்வொரு ஜீவனும் கண்டிப்பாக இறந்தாக வேண்டும். ஆனால், தவம் செய்வோர் அழியாவரம் பெறுவர். ஆனால், எந்தெந்த சக்திகளால் அழிவு வரக்கூடாது என்று கேட்டுப் பெற வேண்டும். இரண்யன் இந்த உலகில் தெய்வங்கள், மனிதர், அசுரர், மிருகங்கள், பறவைகள், சாதராண பூச்சி வரை தன்னை அழித்துவிடக் கூடாது என வரம் பெற்றுக் கொண்டான். அவன் பிரம்மனிடம் எதையும் விட்டு வைக்கவில்லை. பிறகென்ன! அவன் கர்வம் தலைக்கேற இல்லம் வந்து சேர்ந்தான். இந்திரனால் தன் மனைவி பட்ட அல்லல்களை அறிந்தான். ஒட்டுமொத்த தேவலோகத்தையும் தன் கைக்குள் கொண்டு வந்து விட்டான். போதாக்குறைக்கு நாடாள ஆண் வாரிசு வந்து விட்டது என்ற மமதை வேறு. அவன் செய்யாத அராஜகங்களே இல்லை. ஒரு கட்டத்தில் அவனது அட்டகாசம் எல்லை மீறி, நானே தெய்வம். இனி யாரும் அந்த நாராயணனை வணங்கக்கூடாது, என்று சொல்லிவிட்டான். பிரகலாதன் தாயின் வயிற்றில் இருக்கும் போதே நாராயணனின் பெருமையை கேட்டவனாயிற்றே! அவன் தந்தைக்கு எதிராக திரும்ப, தந்தையாலேயே கொடுமைப்படுத்தப்பட்டான். பின்னர், நாராயணனே அவனை அழித்தார். இவன் மனிதனாலும், மிருகத்தாலும் அழிவு வரக்கூடாது என வரம் பெற்றிருந்தான். நாராயணனோ சிங்கத்தலையும், மனித உடலும் கொண்ட வித்தியாசமான நரசிம்ம வடிவமாக வந்து அவனை அழித்தார். நரன் என்றால் மனிதன், சிம்மம் என்றால் சிங்கம். இப்படியாக நாரதரின் புத்திசாலித்தனத்தால், அந்த அரக்கனின் வாழ்வு முடிந்தது. அதே நேரம் கெட்டவனுக்கே பிறந்தாலும், ஒருவன் தன் குணநலன்களை மாற்றிக் கொள்ள முடியும் என்ற தத்துவமும் இதன்மூலம் விளக்கப்பட்டது. நாரதர் இதன் மூலம் ஆற்றிய சேவையை தேவகுலமே பாராட்டியது. இந்த நற்செயலைச் செய்த மகிழ்வுடன், நாரதர் சிவலோகம் சென்றார். சர்வலோகாதிபரான சிவபெருமான், உமாதேவியாருடன் தன் ஆசனத்தில் அமர்ந்திருந்தார். அன்னையே வணக்கம், ஐயனே வணக்கம், என்றார் நாரதர். என்ன நாரதா! அன்னைக்கு முதல் வணக்கமும், தந்தைக்கு இரண்டாம் வணக்கமும் சொல்கிறாயே! என்றார் சிவன், சிறு புன்னகையுடன். பார்வதி நாரதனை அருகில் அழைத்தாள். அவரது தலையை வருடியபடியே, குழந்தாய்! நீ வருந்தாதே. இவர் எப்போதும் இப்படித்தான். பிறரை சீண்டிவிட்டு வேடிக்கை பார்ப்பார், என்று ஆறுதலாய்ச் சொன்னாள். தாயே! தாங்கள் சொல்வதும் உண்மை தான். மதுரையிலே தாங்கள் மீனாட்சியாய் அவதாரம் எடுத்திருந்த போது, இவர் சொக்கநாதராய் வந்து தங்களைக் கரம்பிடித்தார். வந்தவர் சும்மா இருக்கமாட்டாரா? செண்பகப்பாண்டியனின் அவைப்புலவர் நக்கீரனார், இவரது பாட்டைக் குறை சொன்னதற்காக, நெற்றிக்கண்ணால் சுட்டு வீழ்த்தியதை தாங்களும் அறிவீர்கள். பொற்றாமரைக்குளத்தில் மூழ்கியிருந்த நக்கீரன் மீண்டும் உயிர்பெற்றாலும், இப்போதும் வெப்பு நோயால் அவதிப்படுகிறார். இவர் கண் என்ன சாதாரணமான கண்ணா!  என்று நாரதர் சொல்லவும், பார்வதி பரிதாபப்பட்டாள். ஐயோ! நக்கீரன் என் குழந்தையாயிற்றே! அவன் துன்பப்படுவதை நான் பொறுக்க மாட்டேன். நாரதா! நீ உடனே பூலோகம் செல். என் இளைய குமாரன் முருகன் திருப்பரங்குன்றத்தில் இருக்கிறான். அவன், நக்கீரன் மீது கருணை கொண்டவன். நக்கீரனின் பாடல்களை ரசிப்பவன். தான் குடிகொண்டிருக்கும் தலங்களை வரிசைப்படுத்தி, அவற்றின் பெருமையைப் பாடுவதற்கு நக்கீரன் தான் சரியானவன் என  எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறான். நீ முருகனை நாடி, நக்கீரனின் வெப்பு நோயைப் போக்குவதற்குரிய ஏற்பாட்டைச் செய், என்றாள். நக்கீரர் சிவபெருமானைக் கடைக்கண்ணால் பார்த்தார். சிவனும் கண்ணாலேயே இதற்கு இசைவு தெரிவித்தார். முருகப்பெருமானின் அருள் உள்ளம் இந்த உலகிற்கு தெரிய வேண்டும் என்பதற்காக, சிவபெருமான் தன் மனதில் எழுப்பிய எண்ணங்களே, இனி நடக்கப்போகும் நிகழ்வுகளுக்கு காரணம் என்பதை, தன் ஞானதிருஷ்டியால் நாரதரும் அறிந்திருந்தார். இருப்பினும், அதை வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல், சிவனிடம் சண்டை போடுவது போலவும், பார்வதியிடம் நல்ல பெயர் வாங்குவது போலவும் நடித்துக்காட்டி விட்டு பூலோகம் வந்தார். திருப்பரங்குன்றம் களை கட்டியிருந்தது. பக்தர்கள் பால்காவடி, பன்னீர்காவடி, சேவல்காவடி, மச்சக்காவடி, புஷ்பக்காவடி, சர்ப்பக்காவடிகளுடன் மலையைத் திருவலம் வந்து கொண்டிருந்தனர். நாரதர் திருப்பரங்குன்றத்தின் அழகை விண்ணில் இருந்தபடியே ரசித்தார். சிவபெருமான், கைலாசநாதன் என்ற பெயரில் குடியிருக்கும் திருத்தலம் அது. (திருப்பரங்குன்றம் ஆறுபடை வீடுகளில் ஒன்றாயினும் கூட, இங்கே மூலவர் சிவன் தான். முருகன் சிவனின் அருகில் இருக்கிறார்). அந்த தலத்தைக் கண்ணால் கண்டாலே செய்த பாவங்கள் தீர்ந்து விடும். நாரதர் பக்தி பரவசத்துடன் அந்த தலத்தை தரிசித்தார். முருகப்பெருமான் தெய்வானை பிராட்டியுடன் மகிழ்வுடன் உரையாடிக் கொண்டிருந்த வேளையில், தான் வந்த சேதியை அறிவிக்கும்படி காவலனிடம் சொல்லி அனுப்பினார். முருகனின் படைத்தளபதி வீரபாகு, அவசரமாக வெளியே வந்து நாரதரை வரவேற்று, கோயிலுக்குள் அழைத்துச் சென்றார். மயில் வாகனனே வணக்கம். அம்மா! தெய்வானை நீ நலமாக இருக்கிறாயா? புதிதாக மணம் முடித்த உனக்கு உன் தந்தை தேவேந்திரன், சீதனமெல்லாம் சரியாகத் தந்தானா? என்றார் நாரதர். நாரதரே! தாங்கள் முதலில் கேட்ட கேள்வி நியாயமானது. அடுத்த கேள்வியில் ஏதோ பொருள் புதைந்து கிடக்கிறதே! என் தந்தை தன் உயிருக்கும் மேலான ஐராவதம் யானையையே எனக்கு சீதனமாக தந்துவிட்டதை தாங்கள் அறிவீர்கள். இதை விட வேறென்ன அவர் தர வேண்டும்? என்றாள் கண்கள் மிரள மிரள. நாரதரே! தங்களுக்கு தேவலோகத்தில் ஆள் கிடைக்காமல், இன்று இந்த புதுப்பெண்ணிடம் உம் விளையாட்டை ஆரம்பிக்க வந்துள்ளீரோ? என்றார் முருகப்பெருமான் கலகலவென சிரித்தபடியே!</div>
<div style="color: #105289;">
 </div>
</div>
</div>

நாரதர் பகுதி-10

நாரதர் பகுதி-10 உலகில் பிறந்த ஒவ்வொரு ஜீவனும் கண்டிப்பாக இறந்தாக வேண்டும். ஆனால், தவம் செய்வோர் அழியாவரம் பெறுவர். ஆனால், எந்தெந்த சக்திக...

நாரதர் பகுதி-9

Unknown 0 ஆன்மீக கட்டுரைகள், நாரதர் மகிமைகள் 12:32 AM

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
நாரதர் பகுதி-9 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdjMEHxo1hfdIm3CcdmoE71461oHOAKVWHoW1u0xQ-Sp5cUilNMPKH9NJ4mBKHFY4xupBFdCZ74sD9plBm7dZxBdnOCpTWf5asYnncwUWUsez5Hz-VcpB820tT_wrdrbKQnglMf8y31do/s1600/naradhar.jpg" /> நாராயணனின் சாபத்தால் பூமியில் பிறந்த ஜெய, விஜயர்கள் காஷ்யபருக்கும், அதிதிக்கும் மக்களாகப் பிறந்தனர். மூத்தவன் இரண்யாட்சன் என்றும், இளையவன் இரண்யன் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். இரண்யாட்சனை பகவான் நாராயணன் வராக அவதாரமெடுத்து சம்ஹாரம் செய்துவிட்டார். தன் சகோதரனைக் கொன்ற நாராயணனை பழிவாங்குவதாக, தன் பெற்றோரிடம் சபதம் செய்தான். தன் பணியாளர்களை அழைத்து, என் சகோதரனைக் கொல்ல காரணமாக இருந்தவர்கள் தேவர்கள். அவர்களையும், அவர்களுக்கு பூஜை, புனஸ்காரம் செய்யும் வேத வல்லுநர்களையும் கொல்ல உத்தரவிட்டான். பின்னர், நாராயணனைக் கொல்வதற்குரிய வலிமையைப் பெறுவதற்காக தவம் செய்ய போய்விட்டான். இரண்யனின் மனைவி கயாதுதேவி அப்போது கர்ப்பமாக இருந்தாள். எப்படியும் நாராயணன் இரண்யனை சம்ஹரித்து விடுவார் என்பது தேவர் தலைவனான இந்திரனுக்குத் தெரியும். ஆனால், அவனது வாரிசு பூமிக்கு வந்தால், தங்களுக்கு மேலும் அழிவு ஏற்படும். உலகில் அசுரர் வம்சம் மேலும் பெருகும் என கணக்கு போட்டான். எனவே, கயாதுவின் வயிற்றில் இருக்கும் சிசுவைக் கொல்ல நினைத்து, பூலோகம் வந்தான். இரண்யன் இல்லாத தைரியத்தில் அரண்மனையில் புகுந்தான். அவனது சக்தியின் முன்னால், அரண்மனைக் காவலர்கள் நிற்க முடியவில்லை. அவர்களை அடித்து உதைத்து விட்டு, கயாதுவின் அறைக்குள் சென்றான். கர்ப்பிணிப் பெண் என்றும் பாராமல், இரக்கமற்ற முறையில், அவளை தரதரவென இழுத்துச் சென்றான். கயாது அலறினாள். உன் வம்சத்தை வேரறுப்பதே எனது குறிக்கோள். உன்னை நான் ஏதும் செய்யமாட்டேன். ஆனால், உன் வயிற்றில் வளரும் பிள்ளையை நீயாக அழிக்கிறாயா? அல்லது நானே உன் வயிற்றில் ஓங்கி மிதித்து அழிக்கட்டுமா? என கர்ஜித்தான்.அபலையான கயாது, கண்ணீர் வடித்தாள். என் குழந்தையை அழிக்க உன்னால் முடியாது. என் உயிருள்ளவரை உன்னுடன் போராடுவேன். என் கணவர் இல்லாத நேரத்தில், இப்படி ஒரு பெண்ணை துன்புறுத்துகிறாயே? இதுதான் நியாயஸ்தர்களுக்கான தேவர்களுக்கு அழகோ? அசுரத்தனமாக நடக்கும் நீ, எங்கள் வம்சத்தவரை அசுரர் என்று சொல்ல என்ன தகுதி இருக்கிறது? என் கணவர் நாராயணனின் எதிரி என்றாலும், அவர் வந்ததும் நான் திருத்தி விடுவேன். மேலும், நான் பகவானின் பக்தை. என்னை உன்னால் ஏதும் செய்ய இயலாது, என தைரியமாகச் சொன்னாள் அந்த அசுர ராணி. இந்திரனுக்கு கோபம் அதிகமாகி விட்டது. திமிர் பிடித்தவளே! எங்கள் தேவகுலத்துக்கு எதிரான உன் கணவன் காலமெல்லாம் அழ வேண்டும். அதற்கு ஒரே வழி உன் குழந்தை சாவது தான், என்று காலை ஓங்கவும், தேவேந்திரா! நிறுத்து! இது என்ன அநியாயம்? என்று தடுத்து விட்டார், அப்போது அங்கு வந்த நாரதர். நாரதரே! வீணையை மீட்டிக் கொண்டு, தெய்வங்களைப் புகழ்ந்து பாட வேண்டிய நீர், எனது அரசாங்க விஷயங்களில் தலையிடாதீரும். இந்தக் குழந்தை பிறந்தால் உமக்கும் சேர்த்தும் தான் ஆபத்து, என்றான் இந்திரன். தேவேந்திரா! நீ நினைப்பது போல், கயாதுவின் வயிற்றில் பிறக்கப் போவது தேவர்களின் எதிரியல்ல, நண்பன். எந்த இரண்யனை அழிக்க வேண்டுமென்று நீ நினைக்கிறாயோ, அவனுக்கும் இவனே எதிரியாவான். நாராயணனின் பக்தனாக இவன் வளருவான். இவனால், அசுர- தேவ ஒற்றுமைக்கு பாதை இருக்கிறது. வீணாக, இரண்யனின் பகையைக் கட்டிக் கொள்ளாதே. இவளை என்னிடம் ஒப்படைத்து விடு. குழந்தை பிறக்கும் வரை நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன், என்றார். இதன்பிறகு இந்திரன் ஏதும் பேசாமல் அவளை விடுவித்துவிட்டு போய்விட்டான். நாரதர் கயாதுவிடம், சகோதரி! நீ இனி இங்கிருக்க வேண்டாம். அரண்மனையில் இருந்தால், உனக்கு தேவர்களால் இப்படி பல துன்பங்கள் ஏற்படத்தான் செய்யும். குழந்தை பிறக்கும் வரை நான் உனக்கு பாதுகாவலாக இருக்கிறேன். எனது ஆஸ்ரமத்திற்கு வா. அங்கே தங்கியிரு, என்றார். தன்னைக் காப்பாற்றிய நாரதரின் பேச்சை மறுபேச்சு பேசாமல் ஏற்றுக் கொண்டாள் கயாதுதேவி. அவள் நாரதரின் குடிலில் தங்கியிருந்த போது, தன் வினைப்பயனை நினைத்து அழுவாள். கர்ப்பமான நேரத்தில் கணவன் அருகில் இல்லையே என்ற துன்பம் அவளை வாட்டும். அப்போது அவளுக்கு நாரதர் ஆறுதல் சொல்வார். சகோதரி! உனக்கு பகவானின் அருள் என்றும் உண்டு. பகவான் வல்லவர். பரமாத்மாவின் பாதங்களில் தன்னை ஒப்படைத்துக் கொண்டவர்களுக்கு துன்பம் ஏதுமில்லை, என்பார். பகவான் விஷ்ணுவின் திவ்ய குணங்களை எடுத்துச் சொல்லும் போதெல்லாம், கயாதுவின் வயிற்றில் இருந்த சிசு உம் கொட்டி கதை கேட்க ஆரம்பித்தது. கயாதுவை மயக்கநிலைக்கு ஆளாக்கி, குழந்தைக்கு நல்லுபதேசம் மற்றும் மந்திரங்களை போதித்தார் நாரதர். கர்ப்பஸ்தீரிகள் ஆன்மிகம், வீரதீர செயல்கள் குறித்த நூல்களைப் படித்தால், குழந்தைகள் கல்வியறிவிலும், புத்திசாலித்தனத்திலும், தைரியத்திலும் சிறந்து விளங்குவர் என்பது அறிவியல் ரீதியான உண்மையை ஆன்மிகம் என்றோ கண்டுபிடித்திருக்கிறது. ஆனால், நம்மவர்கள் டிவி தொடர்களை பார்ப்பதால், குழந்தைகளும் அதையே பார்த்து கெட்டுப் போகின்றன என்பதைப் புரிந்து கொள்ள மறுக்கிறார்கள். சில மாதங்களில் கயாதுவுக்கு அழகான குழந்தை பிறந்தது. இந்நேரத்தில் இரண்யனின் தவமும் முடிந்து, பிரம்மனிடம் அழியாவரம் பெற்று திரும்பினான்.</div>

நாரதர் பகுதி-9

நாரதர் பகுதி-9 நாராயணனின் சாபத்தால் பூமியில் பிறந்த ஜெய, விஜயர்கள் காஷ்யபருக்கும், அதிதிக்கும் மக்களாகப் பிறந்தனர். மூத்தவன் இரண்யாட்சன் ...

நாரதர் பகுதி-8

Unknown 0 ஆன்மீக கட்டுரைகள், நாரதர் மகிமைகள் 12:31 AM

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
நாரதர் பகுதி-8 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyzuQUYACigJJludVaGfC-N3t9eXUykSLB0aitvkN3y_7gd05nDY4l2qtQWxyYG1RYZ8y7LC7QT7MKOYDfid9Jn4RRXEKCl5SwGIGcC9rFNbA6AnyST82lOYNnXGlCxwrmJKq0_ur7aJof/s1600/Image4.jpg" /> பிரம்மனுக்கு இன்னும் தர்மசங்கடமாகி விட்டது. இருப்பினும், நாரதன் மீது எந்த பழுதும் இல்லை என்பதால் மகிழ்ச்சி கொண்ட அவர், நாராயணா! தாங்களும், சிவனும் ஏதோ லீலை நடத்த எண்ணி விட்டீர்கள் என்பது புரிகிறது. சரி...நடப்பது நடக்கட்டும். தங்கள் இருவரின் விளையாடல்களை தடுக்க யாரால் முடியும்?என சொல்லிவிட்டு விடைபெற்றார். அவர் வைகுண்டத்தில் இருந்து வெளியேறும் சமயத்தில், சரஸ்வதி உள்ளே வந்து கொண்டிருந்தாள். பிரம்மா ஒளிந்து நின்று கொண்டார். சரஸ்வதி ஆவேசமாக வைகுண்டத்துக்குள் சென்று விட்டாள். அதன்பிறகு பிரம்மா, அங்கிருந்து அகன்று விட்டார். ஏ லட்சுமி, எங்கே இருக்கிறாய்? என்று ஏக வசனத்துடன் நுழைந்த சரஸ்வதியைப் பார்த்து, பரந்தாமனின் அருகில் இருந்த லட்சுமி இறங்கி ஓடோடி வந்தாள். சகோதரி! நலமாக இருக்கிறாயா? ஏன் இந்த பதட்டம் உனக்கு? இப்போது தான் உன் கணவர் வந்தார். நாராயணனுடன் தனித்துப் பேசினார். ஆண்கள் உரையாடும் போது, பெண்களுக்கென்ன வேலை என நான் ஒதுங்கி போய் விட்டேன். இப்போது நீ வந்திருக்கிறாய். ஒருவேளை, கணவன், மனைவிக்குள் ஏதேனும் உரசலோ? என்றாள் லட்சுமி நிஜமான அக்கறையுடன்.உம்! அப்படி வேறு நடக்க வேண்டும் என கங்கணம் கட்டிக் கொண்டிருக்கிறாயா? என் மகன் நாரதனிடம், நீ என்ன சொன்னாய்? முதலில், அதற்கு பதில் சொல், என்றாள் சரஸ்வதி காட்டமாக. சரஸ்வதி! அவன் உனக்கு மட்டுமல்ல! நாராயணனின் பக்தர்கள் அனைவரும் எனது குழந்தைகள். அவ்வகையில், நாராயணனின் முதன்மை பக்தனான அவன், எனக்கு தலைமகன் ஆகிறான். அவனிடம் நான் ஏதும் சொல்லவில்லையே, என்றாள் லட்சுமி. லட்சுமி! செல்வத்துக்கு அதிபதி என்ற செருக்கில் பொய் பேசாதே.  பொய் பேசுபவரிடம் செல்வம் நிலைப்பதில்லை. எனக்கு இசைக்க மட்டும் தான் தெரியுமென்றும், நான் வைத்திருக்கும் வீணையை உனக்கு கட்டுப்பட்ட செல்வத்தில் இருந்து வாங்கியதாகவும் பெருமை அடித்தாயாமே. அப்படி பார்த்தால், உன்னிடம் எவ்வளவு செல்வம் இருக்கிறது என்பதை கணக்குப் பார்க்க, என்னிடமுள்ள கல்வி வேண்டும் என்பதை மறந்து விடாதே. செல்வமிருந்தால் வீணையை வாங்க மட்டும் தான் செய்யலாம். ஆனால், அதை ஒரு அறையில் போட்டு பூட்டி வைக்கத்தான் முடியும். அதை இசைத்தால் தானே இனிய கான மழையில் நனையமுடியும், என்றாள் சரஸ்வதி.லட்சுமி கோபிக்கவில்லை.சரஸ்வதி! உன் ஆதங்கத்தை உணர்கிறேன். நான் இதை மிகச்சாதாரணமாக தான் சொன்னேன். குழந்தை நாரதன் மனம் புண்பட்டு விட்டான் போலும்! அதனால், உன்னிடம் ஏதோ சொல்ல, நீயும் கோபத்துடன் வந்து விட்டாய். லோகத்திற்கு கல்வியே முழு முதல் பொருள் என்பதை நான் அறியாதவளா என்ன? கல்வியுள்ளவனுக்கே உலகத்தில் மதிப்பு அதிகம். அவனே சிறந்த வேலைகளைப் பார்க்க தகுதியுள்ளவன் ஆகிறான். கல்வி பெருக பெருக, என்னிடமுள்ள செல்வம் அவனைப் போய் சேர்கிறது. இதில் மாற்றுக் கருத்து ஏதுமில்லை. நாரதன் நம்மிடையே கலகமூட்ட விரும்பியது நாராயணனின் செயல். ஆனால், உன் பெருமையை வெளிப்படுத்தவே அவ்வாறு செய்தார். உன்னை அடுத்து தான் நான். உலகத்தில் கல்வியே சிறந்தது, என்று சொல்லி முடிக்கவும், ஓடி வந்த பார்வதி சரஸ்வதியை அணைத்துக் கொண்டாள். சரஸ்வதி! நீயே உலகத்தின் அதிபதி. நீயின்றி உலகமில்லை. உலகிலுள்ளோர் எதிர்காலத்தில் கல்விக்காகவே அதிக நிதியை செலுத்துவர். என்னிடமுள்ள ஆற்றலைப் பயன்படுத்தி, அதைப் பாதுகாக்க ஏற்பாடு செய்வர். ஒரு தனிமனிதனின் பாவ, புண்ணியங்களைப் பொறுத்து, அந்த நிதியை பாதுகாக்கும் ஆற்றலை ஒருவனுக்கு தருவேன். உன் பெருமையை வெளிப்படுத்த எங்கள் நாயகர்கள் செய்த திருவிளையாடலே இது.  நவராத்திரியில் நம்மை உலகத்தோர் நினைத்தாலும், உனக்கே முக்கியத்துவம் தரப்படும். உனக்கென தனி பூஜை செய்யப்படும், என அருள்பாலித்தனர். இப்போது சிவ நாராயணர்கள் பிரம்மனுடன் அங்கு வந்தனர். தத்தம் தேவியரை அணைத்துக் கொண்டனர். நாரதன் இந்த பூமிக்கு நல்லது செய்ய பிறந்தவன். அவன் இந்த கலகத்தை உண்டாக்காவிட்டால், கல்வியின் பெருமை வெளியே தெரிந்திருக்காது. மேலும், பெற்ற தாயை உயர்ந்தவளாக காட்ட ஒவ்வொரு மகனும் பாடுபட வேண்டும். தன் சொந்தத்தாயைப் பாதுகாப்பவனுக்கு உலகத்தில் தனியிடம் உண்டு, என்றனர். நாரதர் அங்கே வந்தார்.தாய்மார்களே! முப்பெரும் தெய்வங்களின் வேண்டுகோளை ஏற்றே நான் இப்படி ஒரு சிறிய நாடகத்தை நடத்த வேண்டியதாயிற்று. நான் தவறேதும் செய்திருந்தால், என்னைப் பெற்ற தாய்மார்களான நீங்கள் மூவரும் என்னை மன்னிக்க வேண்டும், என அவர்களின் காலடியில் விழுந்தார்.தேவியர் அவரை எழுப்பி, உச்சிமோந்தனர். எங்கள் அன்பு மகனே! உன்னால் இந்த உலகம் பெருமை அடையட்டும், என வாழ்த்தினர்.அப்போது, நாராயணன் நாரதனை அருகில் அழைத்து, நாரதா! நான் பூலோகத்தில் அவதாரம் செய்ய முடிவெடுத்திருக்கிறேன். அதில் உன் பங்கு முக்கியமானதாக இருக்க வேண்டும். வைகுண்டத்தை பாதுகாத்த ஜெய, விஜயர் என்பவர்கள், என்னை சந்திக்க வந்த முனிவர்களை அவமதித்த காரணத்தால், என் சாபப்படி, பூலோகத்தில் அசுரர்களாக பிறந்துள்ளனர். அவர்களில் ஒருவனான இரண்யன், என்னை பூலோகத்தில் இருந்தபடி அவமதித்து வருகிறான். நாராயணனே தெய்வம் என கூறுபவர்களின் தலையைக் கொய்து விடுகிறான். அவன் மனைவி லீலாவதி கர்ப்பமாக இருக்கிறாள். அவள் இப்போது தனிமையில் ஒரு ஆஸ்ரமம் அமைத்து தங்கியிருக்கிறாள். நீ அவளைச் சந்திக்க வேண்டும். அவள் எனது பக்தை, என்றார். நாராயணனின் அனுமதி பெற்று நாரதர் பூலோகம் கிளம்பினார்.</div>

நாரதர் பகுதி-8

நாரதர் பகுதி-8 பிரம்மனுக்கு இன்னும் தர்மசங்கடமாகி விட்டது. இருப்பினும், நாரதன் மீது எந்த பழுதும் இல்லை என்பதால் மகிழ்ச்சி கொண்ட அவர், நார...

இந்து சமயம்

Follow Us

நாரதர் பகுதி-12

நாரதர் பகுதி-11

நாரதர் பகுதி-10

நாரதர் பகுதி-9

நாரதர் பகுதி-8

add this

Popular Posts